Batık Nazi Altını ve Bulunamayan 4 Hazine
Efsaneye göre Naziler, milyarlarca dolar değerinde çalıntı altını (yaklaşık 5,6 milyar dolar) Alpler’deki yemyeşil bir ormanın kalbinde yer alan izole bir göl olan Toplitz Gölü’nün sularına boşalttı. İddianın bir miktar meşruiyeti olabilir. 1940’larda Naziler gölü bir deniz deneme alanı olarak, çevresindeki dağları ise askeri subaylar için dinlenme alanı olarak kullandı. 1959, savaştan sonra araştırmacılar, Hitler’in Britanya ekonomisini gölden sabote etmek için kullanmayı planladığı 700 milyon sterlinlik sahte banknotu ele geçirdiler.
Orada da bulunacak değerli eşyalar olabilir mi? Altın gerçekten Toplitz Gölü’nde olsaydı, yarı yolda kütük katmanlarıyla birlikte 300 metre derinlikte olduğu göz önüne alındığında, onu bulmanın lojistiği zorlu olurdu. Yıllar boyunca en az beş dalgıç efsanevi hazineyi bulmaya çalışırken öldü. Diğer keşif gezilerinde kesin bir kanıt bulunamadı.
İskelet Kanyonu
Arizona-New Mexico sınırında, 1600 kilometrelik meşhur İskelet Kanyonu’na ev sahipliği yapan Peloncillo Dağları yer alıyor. 19. yüzyılda Kanyon’un, kaçakçıların zenginliklerini sakladığı ve haydutların bu zenginlikleri onlardan çalmaya çalıştığı bir yer olduğu biliniyordu.
Efsaneye göre, 1880’lerin sonlarında bir grup haydut, Meksika’nın Monterrey şehrine başarıyla baskın düzenledi ve gümüş ve altın, elmas, heykel ve Katolik kalıntılarından oluşan bir hazineyi çaldı.
Yetkililer tarafından yoğun bir şekilde avlanan haydutların, ganimeti Kanyon’da sakladıkları iddia edildi. Diğer hesaplar, haydutların Amerikalı kanun kaçakları tarafından pusuya düşürüldüğünü ve daha sonra onu bir tür yeraltı mağarasına sakladıklarını söylüyor. Her iki durumda da, HISTORY’nin “Kayıp Hazineleri”ne göre, ganimetlerin kanyonun bir yerinde gömülü olduğuna inanılıyor. Birkaç hazine avcısı, İskelet Kanyonu Hazinesi olarak adlandırılan hazineyi bulmaya çalıştı ancak şu ana kadar başarısız oldu.
Kayıp Fabergé Yumurtaları
1885’te Rus Çarı III.Alexander, Peter Carl Fabergé’yi “İmparatorluk Tacının Kuyumcusu” olarak atadı. Fabergé, çarın eşi İmparatoriçe Maria Fedorovna için “Tavuk Yumurtası” adını verdiği altın ve emayeden yapılmış ilk mücevherlerle süslenmiş yumurtayı yaratmaya devam etti.
Önümüzdeki otuz yıl boyunca Rus Kraliyet Ailesi için bu süslü yumurtalardan 52 tane daha üretecekti. Ancak Kraliyet Ailesi’nin çoğunun idam edilmesiyle sonuçlanan 1917 Rus Devrimi’nden sonra Fabergé güvenli bir yere kaçtı ve sonunda İsviçre’ye ulaştı. Yeni rejim yumurtalara el koydu ve sonuçta yedi yumurtayı açıkta bıraktı.
2015 yılında sekizinci yumurta, “Üçüncü İmparatorluk Paskalya Yumurtası”, Uzun süredir kaybolduğu sanılan bu şeyin, kendisinin haberi olmadan 30 milyon doların üzerinde değeri olan tarihi bir antikaya sahip olan bir hurda metal satıcısına ait olduğu ortaya çıktı. Aslında yumurtayı eritip onu eritmeyi planlamıştı. altın.
Awa Maru
İkinci Dünya Savaşı sona ererken, Amerika Birleşik Devletleri dikkatini Japonya’da savaş esiri olarak esir tutulan Müttefik askerlere çevirdi. İsviçre devreye girdi ve her iki ülkeyle de bir anlaşmaya vardı: ABD savaş esirlerine malzeme gönderebilirken, Japon gemileri misilleme korkusu olmadan oradan geçebilirdi.
Japonlar bu fırsattan yararlanarak ayrıcalıklı vatandaşları, hammaddeleri, paha biçilemez eserleri, değerli taşları ve tahmini olarak 5 ila 10 milyar dolar değerindeki altını taşımak için devasa gemiler kullandı. Awa Maru’da da durum böyleydi.
Maalesef 1945’te kötü hava koşulları USS Queenfish’in barış anlaşmasını duymasını engelledi ve Awa Maru’yu tespit ettiğinde Amerikan filosu gemiye torpil attı ve biri hariç gemideki 2.004 kişinin tamamını öldürdü. ABD yetkilileri Awa Maru’nun Çin sularında battığını ancak onlarca yıl sonra ortaya çıkardı.
1970’lerde pahalı bir Çin seferi Japon zenginliklerini bulmaya çalıştı ama sonuç boşa çıktı. 1981’de gizliliği kaldırılan bir ABD belgesi, Awa Maru’nun sondan ikinci yolculuğunda gerçekten de gemide değerli eşyalar bulunduğunu ancak bunları zaten Singapur’a ve daha sonra Tayland’a teslim ettiğini ortaya çıkardı. Awa Maru ancak son yolculuğunda kaçınılmaz sonuyla karşılaştı, ancak o zamana kadar Japonya’ya yalnızca demir ve kömür taşıyordu.
İnka Şehri Paititi
El Dorado efsanesini bir kenara bırakın, Paititi şehri altınla döşeli gerçek bir yer olabilir. 40 yıl boyunca İspanyollar ve İnkalar Peru’daki topraklar için savaşıyordu; İnkalar 1572’ye kadar kaleleri olarak kalacakları Vilcabamba Vadisi’ne kaçtılar.
İspanyollar bölgeyi ele geçirdiğinde İnkaların çoğu, hazineyle birlikte şehri terk etmiş ve güney Brezilya yağmur ormanlarının derinliklerine yolculuk etmişti. Kurdukları yeni şehir ve büyük miktardaki altın hiçbir zaman bulunamadı. Ancak 2009 yılında uydu görüntüleri Brezilya’nın Boco do Acre bölgesindeki ormansızlaşmış alanları ortaya çıkardı; bu da olası antik yerleşimlerin kanıtıydı.
